Sevgili okuyucularım,

Çok şükür, bu günleri de gördük.

Çocuklar gibi şen olduk.

Mutluyuz.

Bilmiyorduk, öğrendik.

Ricamdır.

Bilbortlara bakın.

Boy boy reklam.

Her yere kaldırımlar döşeniyormuş.

Kaldırımsız sokak ve cadde kalmayacakmış.

Atağa kalkmış belediye.

Vay anam vay!...

6 yıl sonra.

Oha olduk.

Aferin.

Alkış….

Giresunlu dostlar,

Sizinle resmen kafa bulunuyor.

‘Kurnazlık’ gemi azıya almış.

Yeşillik olsun uyanıklığı.

Algı yaratma operasyonu bu.

Bilmiyorum..

Yahu arkadaş, benim bidon kafam mı almıyor?

Yoksa, siz mi enayi yerine koyuluyorsunuz?

Şimdi iyi dinleyin.

Belediyecilik sadece kaldırım yapmak mıdır?

Parke taşı döşemek midir?

Belediyecilik ve yöneticilik anlayışı bu mudur?

Öğrenirseniz, arar mısınız?

Saçmalıyorsam uyarın.

Ama ben sözümdeyim.

Makam işportaya düşmüş, yerlerde sürünüyor.

Neymiş, neymiş.

Kaldırımmış.

Misyon yok, vizyon yok…

Proje yok, hizmet yok.

Tesadüf işte…

Kaldırımmış.

İşin kolayı.

Yani kaporta ve cila.

Ne bu?

Tiyatro.

Kısa metrajlı filim.

Oscar ödülüne aday!

Hadi bu açılımı da sorgulayalım.

Halka sorun.

Kaldırımlarda kim yürümeye cesaret ediyor?

Hiç kimse.

İşgal var, işgal.

Yavuz hırsız ev sahibini bastırmış.

Kaldırımın sahibi vatandaş kiracı olmuş.

Hak gasbı da deniyor buna.

Yasa ‘eşittir’ hukuk olmadığından Giresun yol geçen hanı.

Kevgir.

Zabıta mı dediniz.

Geçin.

Evlere şenlik, adamına bayram.

Senden olana serbest, senden olmayana ceza.

Bu da kıytırık. Aç telefonu gülen yüze madara ol.

Tükürdüğünü.....

Sonuç...

Zabıta madara, somun bir mumara.

Dağıtmayalım konuyu.

Mesele başka.

Dile kolay, yaklaşık 6 yıldır görevde olan bir belediye hala kaldırım masalını nasıl anlatıyor?

Zafer kazanmış kumandan gibi nasıl türküler söylüyor?

Hikaye okuyor, ninni söylüyor?

Canlar...

Burası Uganda mı, yoksa Dominik Cumhuriyeti mi?

Gana mı, Sudan mı?

Kaldırım yapmak marifet midir ki, reklam yapılıyor?

Rutin ve sıradan olanı satmak hangi akla hizmettir?

Tereciye tere satanlar kime hizmet ettiğini sanıyor?

Çukurdan medet uman zihniyet, aslında yerüstünde sonunu mu hazırlıyor?

Bunu da geçelim.

Kaldırımmış.

Fatura kime çıkıyor?

‘Katılım payı’nı kim ödüyor?

Evet…

Nimet ve külfet işi diyeceksiniz.

Güya hizmet…

Yemeyin bizi be! Midemiz dolu.

Yalan mı?

Yürüyemediğimiz kaldırımların parasını ödüyoruz yahu!

Neyse…

Marifet, iltifata tabiymiş.

Eyvallah.

İyi de ortada marifet değil, mazeret var.

Sıradanlık var, keyfiyet var.

Belki de…

RANT var.

Değil mi ki Sayıştay müfettişleri gömüleni görmüyor, ekileni savıyor.

Özetle…

Uyuyarak büyümek istemiyoruz.

Kaldırım açılımınız, size kalsın.

Taşlı reformunuz sizin olsun.

Ya belediyecilik yapın ya da o makamı bırakın.

Kaldırımlara parke taşı döşeyerek belediyecilik yapılacaksa onu boyacı SÜLO da yapar.

Meydanlara isim yazılacaksa onu tabelacı İSO da becerir.

Bilbortlara nakış işlenecekse onu yorgancı AŞO da işler.

Açılışlara çelenk gönderilecekse onu çiçekçi HAKO da yapar.

Otellerde yemek verilecekse onu üç numaralı yıldızlı lokantacı SİNO da verir.

İkramda da sorun yok zaten.

Yediğiniz, içtiğiniz sizin olsun. Ye iç, bedava. Faturayı Giresunlu ödüyor.

Demem o ki…

İyi de...

Kafayı mı da yediniz?

Giresun Belediyesi’nin yapacak başka işi yok mu?

Ki…

Sürekli kırdırıp kaldırım yapıyorsunuz?

Kaldırımcı aslan sosyal demokratlar!

Bu memleketin başka sorunu yok mu ki kaldırımda oynuyorsunuz?

Belediyecilik eşittir kaldırımsa gidin taşeronluk yapın.

Gözümüzü boyamayın.

Belediye çalışıyor ayaklarına yatmayın.

Karnımız tok.

Eski çamlar bardak oldu.

Bilesiniz...

Eyyyyyyy.....

Dibini ışıtmayan mum...

Teşhisim şu:

Eridikçe eriyorsun.

Yol yakınken 'kaç'...

Ankara kaldırımları taştan...

Ya tökezlersin ya sekersin...

Göreceğiz.

Bak da ayağın takılmasın...

Anladın sen onu....

Beyaz eşyacı...

Seramikçi...