Sevgili okuyucularım,

Ben demiştim, demeyi sevmiyorum.

Ama demiştim.

Haftalar önce.

CANİKLİ  ‘bakan’ olacak demiştim.

Şimdinin yanaşmaları gülüyordu.

'Giresun EKİNCİLER'e mi kalacak yahu' diye dalgasına bakıyordu.

Sana 'g...müzle gülüyoruz' diyorlardı.

Amaaaa...

Yanılmadık.

Oldu mu, oldu.

Yalamacıyı, yalakayı bilmem.

Lakin özelde CANİKLİ genelde EKİNCİ düşmanlarını bilirim.

Tünelin ötesinden, merkezin içinden.

Biz sizi tanıyoruz.

Ama aynadan ama camdan.

Bilin diye söylüyorum.

Şimdilerde takla atıyorlar.

Buse misali.

El-pençe sinyali.

Uyuyun da büyüyün masalı.

Sıra sıra.

İşlerine gelince CANİKLİ.

İşlerine gelmeyince EKİNCİ.

Yersen.

Bu at cambazları EKİNCİLERİ aptal sanıyor galiba.

Sonuç.

Takke düştü, kel sırıttı.

Uçak düştü, gövde bölündü.

Demem o ki…

Dünün EKİNCİ düşmanları gres yağına bulandı.

Yalıyor.

Kimisi de zeytinyağı gibi üste çıkmaya başladı.

Yalvarıyor.

Vay ki vay!...

Soytarının ana dili olur mu?

Neyse.

Taklacı güvercinlere selam olsun.

Diye….

Bu yazımı bir daha paylaşıyorum.

Bazen tekrarda hayır vardır.

Tam yeridir. Manzara da budur.

Ne yazmıştım.

Sevgili okuyucularım,

Ne sağırız, ne sığırız.

Bilmiyor değiliz.

Bakın.

Kin ve nefret öyle bir şeydir ki hiç doymak bilmez.

Acıdır.

Haliyle…

Nicedir Giresun’da ‘Ekinci’ düşmanlığı var.

Haaaa…

Toptancı mantığı sevmem ama itiraf edelim.

Bi gerçeğin altını çizelim.

Ekinciler'in sorunu ve hastalığıdır.

Yazmazsam ayıp olur. Yazı eksik kalır.

Demem odur ki....

Ekinci, ekinciyi sevmez, fırsatını bulunca bir kaşık suda boğar.

Milliyetçi değildir Ekinci.

Vefa duygusu zayıftır, dayanışma ruhu yoktur, birlikteliği laftır.

Ben merkezlidir.

‘Benden sonrası tufan’ misali.

Ötesi…

Üzülüyorum.

Sevgiliyle paralel değildir.

Hemşehrisine pergel asla.

İki başta bir beden değildir.

Tablo bu.

Eyvallah.

Lakin durun biraz.

Ekinci, ekinciyi sevmez diye sürgün mü edilmeli?

Ne dediğinizi duyar gibiyim.

Toprağına faydası olmayanın Giresun’a faydası olur mu?

Diyorsunuz.

Olur.

Çürük elmaları ayırt etmesini bilmeli.

Kimse fabrikasyon değil ve aynı tornadan çıkmadı. Bütün yumurtaları aynı sepete koyarsanız, kaybetmek kaçınılmazdır. Goruk ağaca kızıp ormanı yakmak akıl karı değildir.

Bu cümleden ibaretle devam edelim.

Bozkırın çocukları yiğitlere bakalım.

Adı Osman ÖDEN.

Nam-ı değer süslü

Meşhur Ekinci.

Az meselem olmadı.

Ne kavgam bitti ne davam.

Hataları saymakla bitmez.

Hiç önemli değil.

Sevapları da var.

Hakkını da teslim edelim.

Sırf, Ekinci olduğu için çomarların diline düştü.

Birilerinin tekerine çomak soktuğu için.

Belki evinden çok köy yollarında sabahladı.

Muhtarların gözdesi oldu. Yeniden İl Genel Meclisi üyesi adayı yapılmadı ama aranan adam oldu. Bugün sokakta başı dik yürüyor, bazıları gibi yuvasına hapsolmadı.

Ne yalan söyleyelim.

Seveni, sevmeyenini en az beşe katlar.

İz bıraktı.

Bitmedi.

İsmi Hasan Ali TÜTÜNCÜ.

O da Ekinci..

AK Parti Belediye Meclisi Grup Başkanvekili.

İşin aslına bakarsanız partide tek adam görünüyor.

Halkın içinden biri.

Baron ve monşer değil ama sepetçilik de yapmıyor. Çocukla çocuk, yetişkinle yetişkin. Siyaseti kuralına göre oynuyor.
Düşman kazanmıyor lakin dost görünenlere de temkinli davranıyor. Gaza gelmiyor, iyi mesaj okuyor.

Zaafı risk almayı sevmiyor, herkese mavi boncuk dağıtıyor. CHP’li Belediye Başkanı Kerim AKSU gibi ‘hayır’ demesini bilmiyor.

Kravat takmayı sevmiyor fakat gömlek değiştirmeye de niyeti yok.

Sadık.

Ekmeği yenir.

Dahası da var..

İsimsiz Ekinciler.

Adam gibi adamlar.

Nereye geleceğim.

Yazdık tabii.

12 yıllık gecikme de olsa..

O da Ekinci.

AK Parti Grup Başkanvekili Nurettin CANİKLİ, bakan oluyor.

Derin beklentiler dilsizdir.

Şimdi suskunluk bozuluyor.

Kanıt.

GÜL gitti, çünkü.

Evet…

Prangalar çözüldü, zincirler boşaldı.

Hayırlı olsun.

Bağlayalım konuyu.

Kim ne derse desin…

Her kim düşmanlık yaparsa yapsın.

Her kim hasedinden ölürse ölsün.

Test edecek değiliz.

Haine laf yetiştirecek değiliz.

Çünkü…

Nasıl ki çalıda gül bitmezse, cahile de söz yetmez.

Kısaca…

Son 12 yılda Giresun’a her ne hizmet yapışmışsa projelerin altında ‘EKİNCİ’lerin imzası vardır.

Adına patron deyin, reis deyin, fark etmez.

Önce CANİKLİ’dir.

Sonra ÖDEN.

Elbette TÜTÜNCÜ.

Ve…

Rüzgarı sert, insanı mert Giresun’un çocukları.

Özetle…

Kıskananlar çatlasın.

EKİNCİ düşmanları patlasın.

Son söz.

Gözü çöplükte olan horozlara duyurulur.

Sizin için sabah yok.

2015'i boşuna iple çekiyorsunuz.

Ufuk karanlık.

Hatırlatayım.

Ben de 'EKİNCİ'yim.

Ne sigaradan vazgeçerim ne de ekincilikten.

Alışkanlık değil duruş bu, duruş.

Rüzgara değil A dostlar..

İte- köpeğe karşı...

Biz şahiniz...

Sinek avlamayızzzzz..

Giresun diye derdimiz var, nitekim.

Bataklıkta gözümüz var.

Kurutmak için.

Uçkurda değil.

Katmerli EKİNCİ düşmanlarıma uyarımdır. Ayrıntısını yazmayacağım.

Terbiyem müsaade etmiyor.

Yüzüm kızarır.

Açtırmayın ağzımı söyletmeyin kötüyü?

Sukut ikrardan gelir diyelim.

Yılanın başını küçükken ezmeyenler düşünsün.

Vesselam.

Söz biter.

ONUR’CA

 Özlemdi.

Boru değil.

Tam 16 yıl.

Hasretti bakanlık.

Belki de rüya.

Haliyle bekliyorduk.

Hayaldi, gerçek oldu.

Hayırlı olsun.

Bakın…

Mesele bu değil.

Nedir?

Mesele görmektir, bakmak değil Giresun’a.

Ekinci umarım görür.

Utandırmaz.

Dostu.

Sevindirmez.

Düşmanı.