Sevgili okuyucularım,

İlla döşe diyorlar.

Boru yani.

İyi de ben tesisatçı değilim ki…

Sucu Abuziddin’e gidin.

Bu yakarış ve ısrar niye, anlayamıyorum.

Neyse…

Bakın nereye geleceğim.

Giresun’da herkese sorun.

Giresun’u seviyor.

Hem de ne sevgi, ölümüne (!)

Eyvallah.

Koyun sepete.

Seçimden seçime lazım olur.

Yalan niyetine.

Durun biraz.

Bazıları ise memleketi ayrı bir sever.

En sevdalı.

En kör-kütük aşık.

İnciler (!) dökülür dilinden, vecizeler yumurtlar midesinden.

Belirtileri vardır.

Karşılık bekler. 

Para-pul- nam-nişan- mevkii- makam.

İhale, rant, avanta.

Bildiğim şu.

Doğrusunu isterseniz.

Giresun sevgisi hikaye.

İnanmıyorsanız şöyle etrafınıza bir göz atın.

Giresun’un kimlere emanet edildiğini, kimlerin eline bırakıldığını ve ahaliyi kimlerin temsil ettiğini kalp gözüyle görün.

Kafanızı nereye çevirseniz bir sürü keresteye rastlarsınız.

Yerli malı.

Giresun’u seviyor.

Dikili ağacı yoktu, kat üstüne kat çıkıyor.  

Kirada oturuyordu, villalar da sofra kuruyor.

Heşama giyiyordu, pahalı markalara marka demiyor.

Murat 124’e hasretti, ciplerden inmiyor.

Türk parasını bulamıyordu, yeşil dolarlar hesaplara sığmıyor.

Çulsuz ve pulsuzdu, deveyi hamuduyla götürüyor.

Yanlış anlaşılmasın.

Servet düşmanı değiliz. Allah daha çok versin.

Helalinden olduktan sonra çenemizi yoracak değiliz.

Mesele başka.

Diyeceksiniz ki ne?

Memleket maskesi.

Giresun’u seviyorlarmış, iyi mi?

‘Aslan payını kapmaktan başka kent için ne yaptın’ diye soruyorsun.

Kemküm.

‘Başkan oldun, vekil oldun, işadamı oldun memlekete hangi çiviyi çaktın’ diyorsun.

Bin dereden su getiriyor. 

‘El öpmekle bilmem ne mundar olmaz, gülücükle de Giresun’un yarını kurtulmaz’ diyorsun.

Pişmiş kelle gibi sırıtıyor civelek.

Bay X aynı teraneyi tekrarlıyor.

‘Arkadaş, bu nasıl sevgidir ki, dibini aydınlatmıyor’ diyesin geliyor.

Mecnunun (!) espri yeteneği epeyce yüksek.

Neymiş efendim, Giresun’u seviyormuş.

Sevgili okuyucularım,

Siz siz olun bu kuru laflara inanmayın.

Slogandan öteye geçmeyen içiboş kavramlarla düşünmeyi bırakın. Eli işte, gözü sözümona sevgide olanın samimiyetini sorgulayın ki, yaşamak da gönülden olsun.

Kısaca…

Önümüzde genel seçimler var.

2015’e ne kaldı. Topu topu bir yıl ve çabuk gelir.

Şimdiden uyarıyorum.

Hayırdır abi demeye kalmadan bir sürü sevdalı, Giresun’u yönetmeye talip olacak.

Listeleri Ankara’ya bırakmadan memleketin yarınları harcanmasın istiyorsanız işi Giresun’da bitirmelisiniz. 

Demem o ki, terzi kendi söküğünü dikmeli.

Öğretilmiş gülücüğe ve sahte sevgiye fırsat verme. Hem size hem de Giresun’a yazık olur.

Yıllardır olduğu gibi.

Çünkü….

Giresun yeterince öpüldü.

Anlaştık sanırım.